Παγκόσμια Εβδομάδα Εμβολιασμού, 24 – 30 Απριλίου 2015
Τα εμβόλια προστατεύουν περισσότερα παιδιά από ποτέ, όμως εξαιτίας ανεπαρκών συστημάτων υγείας και ανεπαρκούς χρηματοδότησης, σχεδόν το ένα στα πέντε βρέφη στερείται των βασικών εμβολίων που χρειάζεται για να παραμείνει υγιές και να έχει ίσες ευκαιρίες στην ζωή. Τα χαμηλά επίπεδα ανοσοποίησης των φτωχών και περιθωριοποιημένων παιδιών θέτουν σε κίνδυνο όσα έχουν επιτευχθεί σε όλους τους άλλους τομείς της μητρικής και παιδικής υγείας.
Με τις συνεχιζόμενες ανισότητες στην κάλυψη των εμβολιασμών, τα πιο ευάλωτα παιδιά στον κόσμο συνεχίζουν να μην εμβολιάζονται παρότι χρειάζονται την ανοσοποίηση περισσότερο απ’ όλους.
Σήμερα οι εμβολιασμοί σώζουν 2-3 εκατομμύρια παιδικές ζωές κάθε χρόνο, προστατεύουν τα παιδιά από επικίνδυνες ασθένειες και έχουν διαδραματίσει κεντρικό ρόλο στη μάχη κατά της παιδικής θνησιμότητας. Επιπλέον, οι εμβολιασμοί αποτελούν μια από τις πιο πετυχημένες και οικονομικές επενδύσεις δημόσιας υγείας που μπορούμε να κάνουμε για τις μελλοντικές γενιές.
Παρότι περισσότερα παιδιά από ποτέ άλλοτε προστατεύονται με την χρήση εμβολίων, περισσότερα από 21 εκατομμύρια βρέφη στις φτωχότερες και πιο περιθωριοποιημένες κοινότητες σε χώρες χαμηλού και μεσαίου εισοδήματος δεν έλαβαν αυτή τη ζωτικής σημασίας υπηρεσία το 2013 εξαιτίας των συνεχών αδικιών στην πρόσβαση, οι οποίες τα θέτουν σε κίνδυνο θανάτου ή αναπηρίας και τα στερούν από το να έχουν ίσες ευκαιρίες στην ζωή.
“Συγκεκριμένα υπάρχει 99% κάλυψη με το τριπλό εμβόλιο διφθερίτιδας-κοκίτη-τετάνου (DPT1 & DPT3), 99% κάλυψη με το εμβόλιο κατά της ιλαράς (MCV1) καθώς και 99% με το εμβόλιο κατά της πολιομυελίτιδας (Polio3)*.”
Με τη σταδιακή αύξηση της χρήσης των ήδη υπαρχόντων εμβολίων σε 72 από τις φτωχότερες χώρες στον κόσμο μπορούν να σωθούν 6,4 εκατομμύρια ζωές, όπως επίσης και να εξοικονομηθούν 6,2 δις δολάρια σε θεραπείες και 145 δις δολάρια σε απώλειες σε παραγωγικότητα κατά την διάρκεια μιας δεκαετίας.
Η UNICEF και οι συνεργάτες της προσπαθούν να εξασφαλίσουν πως οι ζωές όλων των παιδιών προστατεύονται επιτυχώς μέσω των εμβολιασμών – και ιδιαίτερα τα πλέον δυσπρόσιτα παιδιά. Όσο όμως η ανοσοποίηση δεν αποτελεί προτεραιότητα και οι χρηματοδοτήσεις των προγραμμάτων μένουν στάσιμες, τα πιο περιθωριοποιημένα παιδιά θα συνεχίζουν να μην εμβολιάζονται, κάτι το οποίο μπορεί να αποτελεί γι’ αυτά τη διαφορά μεταξύ ζωής και θανάτου.
Περισσότερα από 1,5 εκατομμύριο παιδιά πεθαίνουν κάθε χρόνο από ασθένειες που θα μπορούσαν να προληφθούν με τον εμβολιασμό. Τα παγκόσμια επίπεδα ανοσοποίησης όσον αφορά τα απαραίτητα παιδικά εμβόλια έχουν παραμείνει στάσιμα από το 2008, επειδή τα ευάλωτα και μη προνομιούχα παιδιά – που χρειάζονται περισσότερο τους εμβολιασμούς – εξαιρούνται συστηματικά από αυτούς. Όσο αυτά τα παιδιά παραμένουν ανεμβολίαστα, πολλά παιδιά θα εξακολουθούν να χάνουν τη ζωή τους άσκοπα από αιτίες που θα μπορούσαν να προληφθούν.
Στην Ελλάδα έχει σημειωθεί πρόοδος τα τελευταία χρόνια. Συγκεκριμένα υπάρχει 99% κάλυψη με το τριπλό εμβόλιο διφθερίτιδας-κοκίτη-τετάνου (DPT1 & DPT3), 99% κάλυψη με το εμβόλιο κατά της ιλαράς (MCV1) καθώς και 99% με το εμβόλιο κατά της πολιομυελίτιδας (Polio3)*.
Στην Ευρώπη προβληματίζει η αύξηση κατά 350% στα περιστατικά ιλαράς από το 2007 (7.073) έως το 2013 (31.685) επειδή πολλοί γονείς όλο και περισσότερο επιλέγουν να μην πραγματοποιήσουν ή να καθυστερήσουν τον εμβολιασμό των παιδιών τους.
